Posty

Nie ma wolności bez prawdy

Obraz
Wbrew temu, co pisze Telewizja Polska na swojej stronie internetowej, pokaz spektaklu „Nad” Mariusza Bielińskiego w jego reżyserii, który miał miejsce w godzinach późnowieczornych 9 maja 2023 roku bynajmniej nie był pokazem premierowym. Spektakl ten, stworzony w ramach projektu TEATROTEKA w Wytwórni Filmów Dokumentalnych, swoją premierę miał 21 czerwca 2015 roku w nieodżałowanym Studiu Teatralnym Dwójki, też w godzinach nocnych. Eryk Lubos i Krzysztof Stroiński. Fot. Wojciech Radwański/WFDiF W nagrodzonej Gdyńską Nagrodą Dramaturgiczną w 2009 roku sztuce „Nad” Mariusz Bieliński przedstawia historię Jakuba Krynickiego , który został skazany na długoletnie więzienie za okrutne zamordowanie sąsiadki. W wyniku przyznania się do zbrodni wielokrotnego mordercy (Krzysztof Plewako - Szczerbiński) , Jakub zostaje wypuszczony na wolność po dwudziestu latach odsiadki. Nie potrafi jednak przystosować się do poza więziennej rzeczywistości ani w pełni cieszyć się wolnością, którą Jakub utożs

Marcin Meller zadaje bobu

Obraz
Już 17 maja 2023 roku Grupa Wydawnicza Foksal, w dokładniej Wydawnictwo W.A.B. udostępni szerokiemu gronu czytelniczek i czytelników książkę swojego byłego dyrektora wydawniczego Marcina Mellera. „Trzy puszki bobu” to czwarty, po „Między wariatami”, „Sprzedawcy arbuzów”, „Nietoperzu i suszonych cytrynach” zbiór felietonów tegoż autora. Okładka projektu Tomasza Wójcika. Fot. materiał wydawnictwa Najfajniejsza w tej najnowszej książce jest okładka zaprojektowana przez Tomasza Wójcika. Przedstawia ona bób, który wprost uwielbiam, szczególnie świeży, choć i z puszki może być. A koszule Mellera (choć ta akurat jest wyjątkowo klasyczna) zawsze mi się podobały, zwracałem na nie uwagę w „Drugim Śniadaniu Mistrzów”, które namiętnie oglądałem, w czasach, gdy pojawiali się w nim autentyczni mistrzowie. Najbardziej denerwujące zaś w „Trzech puszkach bobu” jest nieustanne, do bólu infantylne nazywanie przez autora swojej małżonki ( Anny Dziewit – Meller , obecnej dyrektorki wydawniczej reda

Portret autora przez córkę jego złożony

Obraz
„ Kocham pana, panie Sułku” to słuchowisko, które zna niemal każdy. Natomiast jego twórcę, jak się wydaje, kojarzy już zdecydowanie mniej osób. Dzięki książce napisanej przez Mariannę Janczarską, a wydaną przez Znak (w sprzedaży od 15 maja 2023 roku) Jacek Janczarski i jego twórczość mają szansę niejako wyjść z cienia Kofty, Osieckiej czy Marii Czubaszek. Okładkę zaprojektowała Eliza Luty. Fot. materiał Wydawnictwa Znak „ Jacek Janczarski. I tak dalej, i tak dalej…” to niezwykle rzetelnie opracowana biografia tytułowego bohatera (szkoda tylko, że korekta przepuściła błędne imię aktora Mieczysława Hryniewicza, który zagrał główną rolę w jednym z najbardziej popularnym serialu „Zmiennicy” według scenariusza Janczarskiego). Napisana ładną polszczyzną, bez jakiejkolwiek ckliwości i bezkrytycznego subiektywizmu, który byłby w tym wypadku usprawiedliwiony faktem, że autorka jest córką bohatera książki. Marianna Janczarska wykonała świetną robotę dokumentacyjną, docierając do głęboko

Przyjaźń po grób... i jeden dzień dłużej

Obraz
  „ Umrzeć ze śmiechu” to szczególne przedstawi enie w repertuarze kieleckiego Teatru TeTaTeT. To ono, prawie równo pięć lat temu, zainaugurowało działalność tej sceny założonej i prowadzonej przez aktorskie małżeństwo Teresę i Mirosława Bielińskich i określiło jej profil. Od momentu premiery ta sztuka Paula Elliotta w reżyserii Mirosława Bielińskiego wciąż przyciąga publiczność. Teresa Bielińska, Ewa Pająk, Małgorzata Oracz. Fot. Facebook Teatru TeTateT A jako że w Teatrze TeTaTeT nie ma kurtyny, publiczność ta – wypełniająca widownię do ostatniego miejsca – może kontemplować scenografię, jak zwykle w tym teatrze nie nazbyt rozbudowaną, ale dobrze przemyślaną i funkcjonalną, tym razem zbudowaną przez Bożenę Kostrzewską . Na małej scenie Kieleckiego Centrum Kultury, gdzie teatr Bielińskich ma swoją siedzibę, zbudowała ona salon typowego domu na południu Stanów Zjednoczonych. Wkrótce pojawią się w nim trzy przyjaciółki: Connie, Millie i Lena, które powracają z przedpogrzebowego pożeg

"Uśmiech świata" Elżbiety Dzikowskiej w handlowej Galerii Ostrowiec

Obraz
Do galerii handlowej po sztukę? A czemuż by nie? W przypadku Galerii Ostrowiec to już swojego rodzaju tradycja. Po wystawie fotografii członków Fotoklubu „Galeria” Miejskiego Centrum Kultury w Ostrowcu Świętokrzyskim, rysunkach Zygmunta Mruka i Andrzeja Mleczki, 24 kwietnia 2023 roku otwarto tu wystawę zdjęć Elżbiety Dzikowskiej.    Fragment wystawy "Uśmiech świata". Fot. Krzysztof Krzak Elżbieta Dzikowska jest sinolożką i historykiem sztuki, a także podróżniczką, autorką wielu filmów dokumentalnych oraz Uśmiech Elżbiety Dzikowskiej. Fot. Krzysztof Krzak książek o tej tematyce. Popularność zdobyła dzięki serii programów „Pieprz i wanilia”, które przez ponad 20 lat prowadziła w Telewizji Polskiej wraz z partnerem Tonym Halikiem. W sumie powstało ponad trzysta audycji. Po śmierci Halika w 1998 roku, Dzikowska prowadziła cykl programów „Groch i kapusta, czyli podróżuj po Polsce!”. W 2015 wznowiła „Pieprz i wanilię”, tym razem na antenie TVN 24 Biznes i Świat. Równolegle

Z jednej pracowni do jednej galerii - Marta Antoniak i Tomek Baran w ostrowieckim BWA

Obraz
„ Podwójne” wystawy stały się swoistą tradycją Biura Wystaw Artystycznych w Ostrowcu Świętokrzyskim. Po ekspozycji Marcina Berdyszaka i Tomasza Drewicza 21 kwietnia 2023 roku otwarto prezentację prac kolejnej dwójki artystów: Marty Antoniak i Tomka Barana.   Praca Marty Antoniak. Fot. Krzysztof Krzak Oboje, choć pochodzą z różnych miast (ona z Zabrza, on ze Stalowej woli) swoją drogę artystyczną związali z Krakowem. Tu ukończyli studia na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych: Baran w 2010, Antoniak roku później. Marta Antonia k (nieobecna na wernisażu), dodatkowo na tej uczelni obroniła doktorat i dziś jest asystentką dziekana wydziału, prof. dra hab. Witolda Stelmachniewicza w pracowni malarstwa. Pierwszą indywidualną wystawę „Playroom” miała w Berlinie, w 2012 roku. W zasadzie od początku swojej działalności artystycznej Antoniak tworzy dzieła w stworzonym przez siebie stylu, charakteryzującym się łączeniem różnych elementów kultury wizualnej z klasycznym malarstwem. Pe