KTO - Kulturalne To i Owo

„ Kasie”, spektakl zrealizowany w 2019 roku przez Wytwórnię Filmów Dokumentalnych i Fabularnych w ramach projektu Teatroteka, a pokazany premierowo 21 stycznia 2024 roku przez TVP Kultura w paśmie „ Teatroteka nocą” to popis aktorstwa w wykonaniu Agnieszki Skrzypczak, aktorki, która zbiera obecnie rewelacyjne recenzje za swoją rolę w monodramie „Ifigenia ze Splott” Gary’ego Owena na Małej Scenie Teatru im. Jaracza w Łodzi. Agnieszka Skrzypczak. Fot. Wojciech Radwański/WFDiF Z tym łódzkim teatrem Agnieszka Skrzypczak związana jest jeszcze od czasów studiów aktorskich w słynnej „Filmówce”, kiedy to w 2011 roku zadebiutowała na jego scenie rolą Jean Fordham w „Gorącym lecie w Oklahomie” reżyserowanym przez Artura Urbańskiego. Później wystąpiła w Jaraczu w takich spektaklach, jak m.in. „Marzenie Nataszy”, „Antoniusz i Kleoptara”, „Wassa Żeleznowa”, „3 siostry”, „Mizantrop” czy „Słabi”. Za wiele z zagranych ról otrzymała znaczące nagrody i wyróżnienia, by wymienić tylko nagrodę im. Andrz

Styczniowe i lutowe niedzielne wieczory w TVP Kultura znaczone mają być pokazami kolejnych spektakli zrealizowanych przez Wytwórnię Filmów Dokumentalnych i Fabularnych w ramach trwającego od 2013 roku projektu TEATROTEKA. Pierwszym przedstawieniem pokazanym 14 stycznia 2024 roku była „Kobieta w lustrze” w reżyserii Waldemara Raźniaka. Patrycja Soliman, Dorota Segda. Fot. Wojciech Radwański/WFDiF Spektakl, podobnie jak i sama sztuka, powstała w 2015 roku. Jej autor, Piotr Domalewski (aktor, scenarzysta i reżyser tak uznanych filmów, jak „Cicha noc”, „Jak najdalej stąd”, „Hiacynt”) otrzymał za nią wyróżnienie w konkursie na polski dramat współczesny „Metafory rzeczywistości”. Także w tej kameralnej sztuce skupia się na skomplikowanych problemach dotykających ludzi niezależnie od wieku i pozycji społeczno – zawodowej. Tytułowa kobieta, to pięćdziesięcioletnia psychoterapeutka, Zofia Wysocka, która złamała etyczne zasady wykonywanego przez siebie zawodu, wchodząc w bliższą, a w

Sztuka Szymona Jachimka „Matka Boska Niespodziewana” znalazła się niespodziewanie w niedzielnym (7 stycznia 2024 r.) programie TVP Kultura, choć zgodnie z wielomiesięczną tradycją, która – jeśli wierzyć facebookowym zapowiedziom - miała być podtrzymana, spektakle Teatroteki Wytwórni Filmów Dokumentalnych i Fabularnych nadawane były we wtorki. Cezary Kosiński i Agnieszka Podsiadlik. Fot. Wojciech Radwański/WFDiF Grzegorz Wysocki, który jest głównym bohaterem sztuki i przedstawienia wyreżyserowanego przez Macieja Buchwalda , a grany bardzo wiarygodnie przez Cezarego Kosińskiego to skromny, czterdziestoparoletni nauczyciel matematyki z Sanoka. Nie do końca pogodził się ze śmiercią żony Ewy, bowiem regularnie odwiedza jej miejsce spoczynku, gdzie opowiada jej o wydarzeniach ze swojego samotniczego życia (ich syn ułożył sobie życie poza granicami kraju), wspomina wspólnie przeżyte lata i „dziwność” małżonki, a także przynosi jej krzyżówki, które wspólnie rozwiązują, tak jak to czyni

Pięć lat po zrealizowaniu przez Wytwórnię Filmów Dokumentalnych i Fabularnych w ramach projektu Teatroteka doczekały się telewizyjnej premiery „Pradziady”. Kto przegapił emisję w TVP Kultura 12 grudnia 2023 roku, może obejrzeć spektakl na TVP VOD. A warto... Scena zbiorowa. Fot. Wojciech Radwański/WFDiF Wojciech Kuczok , którego tekst opracował i wyreżyserował Michał Zdunik , w sposób świadomy i momentami bardzo bezpośredni nawiązuje do klasycznych dramatów, jakim są „Dziady” Adama Mickiewicza i „Wesele” Stanisława Wyspiańskiego. Choć pobrzmiewają tutaj także echa „Moralności pani Dulskiej” Gabrieli Zapolskiej. „Pradziady” – najkrócej rzecz ujmując – traktują o Polsce i Polakach. Wiem, można mieć odruch wymiotny czytając taki anons po kilku latach karmienia nas przez TVP tematyką patriotyczno – religijną, ale to przedstawienie nie pokazuje rzeczonego tematu formule „na klęczkach”. Wiem też, że mogą pojawić się głosy, zwłaszcza ze strony „prawdziwych Polaków”, że twórcy pokazali f

Osiem lat czekał na oficjalną premierę w telewizji spektakl Katarzyny Szyngiery „Zgaga” oparty na dramacie Ewy Madeyskiej, który w 2012 roku znalazł się w finale Gdyńskiej Nagrody Dramaturgicznej. Pewnie nie znalazł masowej publiczności, gdyż pokazała go niszowy, jakby nie było, TVP Kultura w dniu, w którym na Wiejskiej w Warszawie działy się wydarzenia dużo bardziej spektakularne (14 listopada 2023 r.). Krzysztof Dracz i Maria Kania. Fot. Wojciech Radwański/WFDiF „ Zgaga” Madeyskiej to kameralny, małoobsadowy dramat, który dzieje się w małomiasteczkowej społeczności (choć nie ona odgrywa tu ważną rolę). Bohaterami są członkowie rodziny, na czele której stoi lekarz ginekolog – położnik imieniem Tadeusz, w pozazawodowej rzeczywistości – mąż Heleny (zawód: przy mężu). Parę tę poznajemy w sytuacji, gdy małżonkowie zgłaszają się na rozmowę z panią kuratorką (Marta Ojrzyńska). Tematem spotkania jest ich córka, niespełna 16 – letnia Zuzanna, która sprawia kłopoty swoimi aspołecznymi za

Wbrew temu, co pisze Telewizja Polska na swojej stronie internetowej, pokaz spektaklu „Nad” Mariusza Bielińskiego w jego reżyserii, który miał miejsce w godzinach późnowieczornych 9 maja 2023 roku bynajmniej nie był pokazem premierowym. Spektakl ten, stworzony w ramach projektu TEATROTEKA w Wytwórni Filmów Dokumentalnych, swoją premierę miał 21 czerwca 2015 roku w nieodżałowanym Studiu Teatralnym Dwójki, też w godzinach nocnych. Eryk Lubos i Krzysztof Stroiński. Fot. Wojciech Radwański/WFDiF W nagrodzonej Gdyńską Nagrodą Dramaturgiczną w 2009 roku sztuce „Nad” Mariusz Bieliński przedstawia historię Jakuba Krynickiego , który został skazany na długoletnie więzienie za okrutne zamordowanie sąsiadki. W wyniku przyznania się do zbrodni wielokrotnego mordercy (Krzysztof Plewako - Szczerbiński) , Jakub zostaje wypuszczony na wolność po dwudziestu latach odsiadki. Nie potrafi jednak przystosować się do poza więziennej rzeczywistości ani w pełni cieszyć się wolnością, którą Jakub utożs

Wytwórnia Filmów Dokumentalnych i Fabularnych wraz ze swym projektem TEATROTEKA pozostaje niewyczerpanym źródłem ciekawych w większości realizacji, które systematycznie pokazuje TVP Kultura. Kolejną,a był nią spektakl „Hanoch odchodzi bez słowa” w reżyserii Dariusza Błaszczyka pokazano we wtorek, 4 kwietnia 2023 roku, po siedmiu latach od jego powstania. Scena zbiorowa. Fot. Wojciech Radwański/WFDiF Tytułowy bohater to Hanoch Levin, izraelski dramaturg, pisarz, poeta i reżyser teatralny, którego rodzina w 1935 roku wyemigrowała z Łodzi do Palestyny. Jego dramaturgiczny dorobek znany jest polskim teatromanom głównie dzięki krakowskiemu Teatrowi BARAKAH, który wystawił „Szyca” i „Królową wanny” w reżyserii Any Nowickiej oraz „Requiem” wyreżyserowane przez Macieja Gorczyńskiego. Sztuki Hanocha budzą ambiwalentne odczucia głównie z powodu kontrowersyjnych treści i formy nasyconej wulgaryzmami. Na próżno też szukać w nim szczęśliwych zakończeń. Po wątki z życiorysu Hanocha Levina sięgn

„ Chłopiec malowany” Piotra Rowickiego w reżyserii Piotra Ratajczaka przemknął już kiedyś przez telewizyjne ekrany. Pokazano go we wrześniu 2015 roku w Studiu Teatralnym Dwójki w godzinach równie późnych, jak w nocy z 24 na 25 lutego 2023 roku zrobiła to TVP Kultura. Zdaje się nie zapisał się spektakl ów w historii, bowiem próżno szukać w przepastnych archiwach instytucji zajmujących się sztuką teatralną jakichś jego omówień czy recenzji. Scena zbiorowa. Fot. Wojciech Radwański/WFDiF Realizując rzeczony spektakl dla TEATROTEKI Wytwórni Filmów Dokumentalnych i Fabularnych, Piotr Ratajczak miał już za sobą prapremierową realizację „Chłopca malowanego” w Teatrze Polskim w Poznaniu, gdzie wszedł on na afisz 14 listopada 2010 roku. Sama zaś sztuka Piotra Rowickiego zdobyła w następnym roku nagrodę im. Stanisława Bieniasza za najlepszy tekst dramatyczny podczas XI Festiwalu Dramaturgii Współczesnej „Rzeczywistość przedstawiona” w Zabrzu. Jej temat zdaje się być wciąż aktualny, a w kont

Pewien mój znajomy po obejrzeniu przedstawienia TEATROTEKI „Dzień dobry, wszyscy umrzemy” w TVP Kultura późną nocą z piątku na sobotę, zapewne powiedziałby: „Ależ trzeba mieć nasrane we łbie, żeby napisać coś takiego!”. A ja nie przez grzeczność, lecz w pełni świadomie, bym nie zaprzeczył. Marieta Żukowska, Tomasz Sapryk, Piotr Żurawski. Fot. Wojciech Radwański/WFDiF Sztuka Agnieszki Wolny – Hamkało wyreżyserowana przez Joannę Kaczmarek wpisuje się jak najbardziej w nurt współczesnej dramaturgii z ambicjami powiedzenia czegoś o człowieku, jego psychice, emocjach itede, itepe. I nie miałbym autorce tego za złe, gdyby nie fakt, że jej dzieło jest dramaturgicznie bardzo słabe i oderwane od prawdy czy choćby prawdopodobieństwa. I żadnym usprawiedliwieniem nie może być argument, że akcja „Dzień dobry, wszyscy umrzemy” toczy się w 2040 roku, bo przecież taki na przykład Szekspir pisał na przełomie XVI i XVII wieku, a ileż z jego dzieł prawdy o człowieku czerpiemy my, z przełomu XX

Kiedy Piotr Domalewski realizował w 2018 roku dla TEATROTEKI Wytwórni Filmów Dokumentalnych i Fabularnych spektakl „Alicja w krainie koszmarów”, miał już za sobą „Cichą noc” nagrodzoną między innymi Złotymi Lwami na festiwalu filmowym w Gdyni i Orłami za reżyserię, scenariusz i najlepszy film. Wspomniana już „Alicja…” trafiła na ekrany TVP Kultura późną nocą dopiero 3 lutego 2023 roku. Magdalena Schejbal, Filip Perkowski, Anna Próchniak. Fot. Wojciech Radwański Jak większość projektów tego znakomitego reżysera, ale także aktora (przez pięć lat występował w Teatrze Wybrzeże w Gdańsku), scenarzysty, a nawet kompozytora, także i ten jest dziełem autorskim. To bowiem Piotr Domalewski napisał scenariusz, inspirując się - co można przeczytać w napisach czołówkowych - tytułami z prasy kolorowej i wyreżyserował „Alicję w krainie koszmarów”. Tytułowa Alicja, będąc 12 - letnią dziewczynką, została porwana i następnie przez siedem lat przetrzymywana przez swego gnębiciela w piwnicy o po

W komunikacie wygłaszanym przez kogoś, kogo możemy uznać za telewizyjnego spikera, słyszymy, że firma iHuman nie wyrabia z zamówieniami na kolejne humany, czyli roboty ze sztuczną inteligencją masowo zamawiane przez kolejnym ludzi płci obojga. Tak zaczyna się spektakl „Humani” zrealizowany blisko siedem lat temu przez Katarzynę Trzaskę dla Wytwórni Filmów Dokumentalnych i Fabularnych w ramach projektu TEATROTEKA, pokazany po raz pierwszy przez TVP Kultura w nocnym paśmie teatralnym z 27 na 28 stycznia bieżącego roku.   Rozalia Mierzicka (Kit) i Mateusz Damięcki (Mi; Dżo). Fot. Wojciech Radwański/WFDiF Autorem sztuki, na podstawie której Trzaska zrealizowała swój pierwszy spektakl telewizyjny, jest Jarosław Murawski , współpracujący swego czasu z Laboratorium Dramatu Tadeusza Słobodzianka i z Teatrem IMKA, autor cieszących się wielkim zainteresowaniem widzów i uznaniem krytyków takich sztuk, jak: „Na Boga!” (główna nagroda na XIII Festiwalu Dramaturgii Współczesnej „Rzeczywistość

Trzy kwadranse po północy z 13 na 14 stycznia 2023 roku TVP Kultura pokazała kolejny spektakl z bogatego zasobu Wytwórni Filmów Dokumentalnych i Fabularnych – „Biały Dmuchawiec” Mateusza Pakuły w reżyserii Agaty Dyczko. Scena zbiorowa. Fot. Wojciech Radwański/WFDiF Tekst tego dramatu pojawił się po raz pierwszy w „Dialogu” w 2008 roku, autor otrzymał za niego wyróżnienie w I edycji Konkursu o Gdyńską Nagrodę Dramaturgiczną za najlepszy debiut roku. Siedem lat później Agata Dyczko udatnie zrealizowała w ramach projektu TEATROTEKA WFDiF na jego podstawie spektakl telewizyjny, który po kolejnych siedmiu latach zaprezentowała w środku nocy TVP Kultura. Na szczęście „Biały Dmuchawiec” jest dostępny w Internecie, więc można go obejrzeć w dowolnej porze, do czego szczerze namawiam. Podstawowy powód, by zagłębić się w ten specyficzny świat Mateusza Pakuły, znakomitego dramatopisarza (niebawem w Krakowie i Kielcach odbędą się premiery spektaklu w oparciu o jego książkę „Jak nie zabiłem

„ Na świecie jest wielu wybitnych ludzi. Niektórzy z nich są pisarzami, inni saksofonistami, jeszcze inni interpretatorami Pisma Świętego lub wynalazcami bomb atomowych. Jednak bracia Limbourg byli iluminatorami”. Plansza z taką, z lekka ironiczną informacją, otwiera autorski spektakl Beniamina Marii Bukowskiego „Niesamowici bracia Limbourg”, kolejny z bogatego zasobu TEATROTEKI, projektu Wytwórni Filmów Dokumentalnych i Fabularnych, który TVP Kultura premierowo pokazała 8 listopada 2022 roku, cztery lata po jego powstaniu. Od lewej: Mariusz Galilejczyk,Sebastian Grygo, Bartosz Buława. Fot. Wojciech Radwański/WFDiF „ Niesamowici bracia Limbourg” jako tekst dramatyczny powstali w 2015 roku, a dwa lata później autor sztuki Beniamin M. Bukowski został nagrodzony za najlepszy debiut dramaturgiczny Konkursu na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej. Ten sukces z pewnością utorował mu drogę do zaistnienia w świecie teatru, potwierdzonego kolejnymi dokonaniami twórcy w postaci takich sz