KTO - Kulturalne To i Owo

Na półmetku Roku Moniuszkowskiego Muzeum Wsi Radomskiej zaprosiło 30 czerwca 2019 roku na wydarzenie muzyczne zatytułowane „3 x Moniuszko”.   Trio Włodka Pawlika gra Moniuszkę. Fot. K. Krzak Zgodnie z tytułem imprezy twórczość Stanisława Moniuszki , najwybitniejszego polskiego kompozytora, twórcy wielu pieśni i oper, została przedstawiona w trzech stylistykach: klasycznej, folkowej i jazzowej. Jolanta Pszczółkowska-Pawlik. Fot. K. Krzak Na pierwszy ogień poszli absolwenci i studenci Wydziału Wokalnego Uniwersytetu Muzycznego im. Fryderyka Chopina w Warszawie, którzy przy akompaniamencie Jolanty Pszczółkowskiej – Pawlik wykonali pieśni, ballady i duety skomponowane przez Stanisława Moniuszkę. Pochodziły one z cyklu koncertowego opracowanego przez wspomnianą wyżej profesorkę stołecznego Uniwersytetu Muzycznego (prywatnie żonę wybitnego pianisty Włodzimierza Pawlika), do którego zaprosiła ona wyróżniających się młodych śpiewaków. W ubiegłym roku wraz z nimi nagrała on

Koncert Ani Dąbrowskiej, jednej z najciekawszych polskich wokalistek, zakończył w niedzielę, 23 czerwca 2019 roku, Dni Ostrowca Świętokrzyskiego.   Ania Dąbrowska z zespołem na Dniach Ostrowca Świętokrzyskiego. Fot. K.Krzak Podczas niedawnego Festiwalu Polskiej Piosenki w Opolu Ania Dąbrowska świętowała jubileusz 15 – lecia pracy artystycznej. Wynika z tego, że za jej początek przyjęto rok wydania przez artystkę pierwszego albumu studyjnego zatytułowanego „Samotność po zmierzchu”, z którego pochodzą takie przeboje, jak „Tego chciałam” czy „Charlie, Charlie”. Dość szybko krążek zdobył status Złotej Płyty i został nagrodzony Fryderykiem w kategorii „Album Roku 2004 pop”. Do dzisiaj Dąbrowska jest posiadaczką 9 statuetek tej cenionej muzycznej nagrody. A kolejne jej płyty (m.in. „Kilka historii na ten sam temat”, „W spodniach czy w sukience?”, „Ania Movie”) pokryły się platyną, a ostatnia, „Dla naiwnych marzycieli”, nawet podwójną.    Ania Dąbrowska. Fot. Krzysztof Krzak

Z kabaretami u mnie to jest tak, jak z umarłymi: albo dobrze, albo wcale. Jeśli to nie jest kabaret Hrabi z niepowtarzalną Joanną Kołaczkowską – nie oglądam. W przypadku kabaretu Chyba zadziałały domniemane względy rodzinne :)   Kabaret Chyba na Pikniku Radia Ostrowiec. Fot. Krzysztof Krzak Przed Piknikiem Dobrych Emocji z Radiem Ostrowiec , który odbył się w ostrowieckim Parku Miejskim 22 czerwca 2019 roku, formacja ta była mi całkowicie obca, choć podobno występowała w telewizyjnych relacjach z koszalińskiego festiwalu kabaretu, Mazurskiej Nocy Kabaretowej w Mrągowie czy w produkcjach TVP 2 „Dzięki Bogu już weekend” czy „Kabaretowa Noc Listopadowa”. Ba, okazuje się, że kabaret Chyba , który powstał w 2007 roku we Wrocławiu, trzy lata później zgarnął – nomen omen – chyba wszystkie liczące się w tym środowisku nagrody z Grand Prix 11. Ogólnopolskiej Giełdy Kabaretowej PrzeWAŁka w Wałbrzychu, I miejscem na 26. Przeglądzie Kabaretów Amatorskich PaKA w Krakowie i Trybunałach

Każda niemal recenzja filmu „Rocketman” w reżyserii Dextera Fletchera rozpoczyna się od wspomnienia obrazu „Bohemian Rhapsody” Bryana Singera, który gościł na ekranach polskich kin w ubiegłym roku.    Taron Egerton jako Elton John w filmie "Rocketman". Fot. Paramount Pictures Porównanie to jest w dużej mierze uprawnione, bowiem w obydwu filmach bohaterami są gwiazdy pop kultury: Freddie Mercury („Bohemian Rhapsody”) i Elton John („Rocketman”). Pierwszy z nich jest typowym filmem biograficznym, pokazującym w miarę skrupulatnie skończone dzieje solisty zespołu Queen. Tymczasem Dexter Fletcher i scenarzysta Lee Hall w swoim filmie, mającym polską premierę 7 czerwca 2019 roku, oparli swoją historię na pewnej części życia Eltona Johna , którą opowiedzieli w formie „zatoczonego kręgu”. Artystę poznajemy podczas terapii w ośrodku dla uzależnionych od przypadłości wszelakich. A tych Eltonowi nie brakowało; w swoim życiu zmagał się z alkoholizmem, kokainizmem, zakupohol