Posty

Wyświetlam posty z etykietą Anna Englert

Jedyny taki kwartet nad Wisłą*

Obraz
  „Kwartet” Ronalda Harwooda w reżyserii Wojciecha Adamczyka zapisze się w historii warszawskiego Teatru Ateneum. Jego premiera 3 października 2020 roku zainaugurowała działalność czwartej sceny tej szacownej placówki. Scena 20 mieści się w budynku Związku Nauczycielstwa Polskiego przy Wybrzeżu Kościuszkowskim 35, rzut beretem od stałej siedziby teatru imienia Stefana Jaracza. Teatr Ateneum w Warszawie, Scena 20. Fot. Krzysztof Krzak Sztuka Ronalda Harwooda , zdobywcy Oscara za scenariusz adaptowany do   „Pianisty” Romana Polańskiego powstała w 1999 roku. Jej bohaterami są pensjonariusze domu spokojnej starości dla śpiewaków operowych, którzy świetlaną przeszłość mają za sobą, a ceną za dawne sukcesy wydaje się samotność. Jest wśród nich Cecily Robson, najbardziej pogodzona losem artystka, zadowolona ze swojej kariery i życia śpiewaczka, zawsze gotowa, by podjąć nowe wyzwania, której jedynym problemem są początki demencji powodujące, iż kobieta wciąż zapomina, co miała zrobić, co pow

"Psie serce" pod choinkę od Teatru Współczesnego w Warszawie

Obraz
  W oczekiwaniu na sylwestrową premierę „Psiego serca” w Teatrze im. Juliusza Osterwy w Lublinie przez trzy świąteczne dni można było obejrzeć on-line przedstawienie zrealizowane według tekstu Michaiła Bułhakowa z warszawskiego Teatru Współczesnego. Krzysztof Wakuliński, Borys Szyc i Szymon Mysłakowski. Fot. Magda Hueckel Adaptacji tego utworu Bułhakowa, plasującego się na pograniczu rozbudowanego opowiadania i powieści oraz reżyserii spektaklu zajął się Maciej Englert , dyrektor Teatru Współczesnego w Warszawie , na którego Dużej Scenie „Psie serce” zagościło w październiku 2017 roku. Akcja rozpoczyna się w zimowy wieczór 1925 roku w Moskwie, gdzie trwa jeszcze okres Nowej Ekonomicznej Polityki oznaczającej w gospodarce odchodzenie przez radziecki rząd od komunizmu wojennego i wprowadzanie mechanizmów rynkowych. Odczuwalny jest jednak już nadchodzący nieubłaganie stalinizm.  Borys Szyc jako Szarik-Szarikow. Fot. Magda Hueckel W takich warunkach ekonomiczno – politycznych, w siedm