KTO - Kulturalne To i Owo

Bieżący sezon artystyczny Teatr Powszechny im. Jana Kochanowskiego w Radomiu kończy premierą sztuki hiszpańskiego tandemu autorskiego: Pepa Antona Gómeza i Jordiego Sáncheza „Pół na pół” w tłumaczeniu Rubi Birden, której reżyserii podjął się Błażej Peszek. Michał Węgrzyński i Jarosław Rabenda. Fot. Bogdan Karczewski Jan i Karol, bohaterowie sztuki, są przyrodnimi braćmi. Stąd pewnie ich zdecydowanie odmienne charaktery: starszy, Jan jest człowiekiem przedsiębiorczym, energicznym, nieco nerwowym i prowadzi udane, beztroskie życie; tak przynajmniej sądzi młodszy, Karol, który od 15 lat opiekuje się schorowaną matką, jest stale zatroskany o nią – jednym słowem altruista, połączenie dobrego anioła z miłosiernym Samarytaninen. Tak można by sądzić… Spotkanie braci odbywa się w sytuacji, gdy życie ich matki ma się ku końcowi, co z kolei umożliwi im realizację jej woli, czyli podzielenie między sobą po równo, pół na pół, domniemanym majątkiem rodzicielki. W oczekiwaniu na ten moment br

  W Radomiu trwają przygotowania do XIV Międzynarodowego Festiwalu Gombrowiczowskiego, który od 1993 roku organizowany jest co dwa lata przez tutejszy Teatr Powszechny im. Jana Kochanowskiego. W tym roku odbędzie się on w dniach 10 – 17 października. Plakat festiwalowy autorstwa Michała Batorego. Fot. materiał prasowy Festiwal, zgodnie z nazwą, prezentuje dzieła Witolda Gombrowicza, związanego rodzinnie z Ziemią Radomską, przygotowane przez polskie i zagraniczne teatry. Imprezę, która od siedmiu edycji ma charakter konkursu, wspiera wdowa po pisarzu Rita Gombrowicz. Zgodnie z tradycją, Międzynarodowy Festiwal Gombrowiczowski rozpoczyna spektakl przygotowany przez gospodarzy, czyli Teatr Powszechny im. Jana Kochanowskiego w Radomiu . W tym roku będzie to „Pornografia” w reżyserii Jana Hussakowskiego. Radomianie zaprezentują też ostatnią przedpandemiczną swoją premierę, jaką był „Tancerz” wyreżyserowany przez Kingę Dębską na podstawie opowiadania Gombrowicza „Tancerz mecenasa Kraykows

Spektakl „Niepodobnym obyczajem” wypełniony poezją Jana Kochanowskiego zaprezentował on-line 28 czerwca 2020 roku Teatr Powszechny w Radomiu. D.Szperlak, M.Węgrzyński, E. Mielnik i M.Brodowski. Screen:K.Krzak W ten sposób radomski teatr kierowany od tego sezonu przez Małgorzatę Potocką , aktorkę (niezapomniana „Tereska” z „Hubala”) i reżyserkę (serial „Klasa na obcasach”) rozpoczął realizację programu Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego Kultura w sieci . Jego celem jest wsparcie projektów upowszechniających dorobek kultury i zwiększających obecność kultury w życiu społecznym, których odbiór następuje poprzez narzędzia on-line. Teatr Powszechny w Radomiu przedstawi w jego ramach cykl przedstawień archiwalnych granych w minionych latach na deskach tej placówki. Wybór przedstawienia inaugurującego cykl wydaje się oczywisty. Ponieważ patronem sceny w Radomiu jest od początku jej istnienia (tj. od roku 1976) Jan Kochanowski, pokazano widowisko oparte na twórczości Jana z Cz

Powiedzmy to od razu: Katarzyna Deszcz miała na Szekspirowskiego „Makbeta” w miarę oryginalny pomysł, co nie jest dzisiaj zbyt częste. I nawet jeśli do kilku jej realizacyjnych rozwiązań można się przyczepić, to jej przedstawienie w Teatrze Powszechnym im. Jana Kochanowskiego w Radomiu jako całość należy uznać przynajmniej za godne uwagi. Scena zbiorowa. Fot. Teatr Powszechny w Radomiu Reżyserka zrezygnowała z kilku postaci, które swym istnieniem na scenie nie wnosiły niczego znaczącego dla całości akcji. Dzięki temu „Makbet” w radomskim teatrze zyskał na kondensacji do 102 minut, jak najbardziej strawnych dla widza. Katarzyna Deszcz zrezygnowała też wierności didaskaliom nakreślonym przez Williama Szekspira. Pomógł jej w tym scenograf Andrzej Sadowski, który w przestrzeni Dużej Sceny Teatru Powszechnego im. Jana Kochanowskiego w Radomiu zbudował coś na wzór jakiejś poprzemysłowej hali w kolorze starego złota, w której składowane są niepotrzebne krzesła i stoi wielki pojemnik na

O przedstawieniu „Ferdydurke” w reżyserii Aliny Moś – Kerger stało się głośno w zasadzie już w dniu premiery. 4 kwietnia 2020 roku spektakl mogła zobaczyć – za pośrednictwem Internetu - szeroka publiczność.   Scena zbiorowa. Fot. teatr.radom.pl Wspomniana premiera odbyła się 20 października 2018 roku i stanowiła inaugurację XIII Międzynarodowego Festiwalu Gombrowiczowskiego, którego współorganizatorem jest Teatr Powszechny im. Jana Kochanowskiego w Radomiu. Korzystając z przywileju gospodarza imprezy, co roku tamtejszy zespól aktorski przygotowuje premierę przedstawienia opartego na wybranym tekście patrona festiwalu. Nie inaczej było dwa lata temu…   Scena zbiorowa. Fot. teatr.radom.pl Po najbardziej znaną (pewnie z powodu obecności na liście lektur szkolnych) powieść Witolda Gombrowicza sięgnęła młoda reżyserka, Alina Moś – Kerger , dla której był to debiut w dziedzinie reżyserii klasyki; do tamtej pory zajmowała się wystawianiem sztuk współczesnych, jak choćby d