KTO - Kulturalne To i Owo

W ramach programu Kultura w sieci dofinansowanego ze środków Narodowego Centrum Kultury Teatr Powszechny im. Jana Kochanowskiego w Radomiu pokazał „Zemstę” Aleksandra Fredry, spektakl archiwalny z 2011 roku. Izabela Brejtkop i Adam Majewski. Fot. Marian Strudziński Fredrowski evergreen związany jest z radomską sceną w zasadzie od początku jej istnienia. To była pierwsza własna premiera teatru radomskiego po jego otwarciu. Wystawiono ją 16 stycznia 1978 roku w reżyserii Aleksandra Berlina w obsadzie złożonej wyłącznie z warszawskich aktorów (Józef Nowak grał Cześnika, a Ryszard Pietruski - Rejenta), a to z powodu braku własnego zespołu aktorskiego. Pamiętam, jak pacholęciem nastoletnim będąc, czytałem w lokalnej prasie recenzje tej „Zemsty”, na którą - zdaniem krytyka – waliły tłumy widzów chcących zobaczyć… imponujący biust Jolanty Lothe obsadzonej w roli Podstoliny ( Izabela Brejtkop , grająca tę samą postać w „Zemście” A.D. 2011, robi to z równie wielkim wdziękiem i zalotnością,

Nie tylko spektakle profesjonalnych scen można zobaczyć on-line w czasie trwającej przymusowej kwarantanny wywołanej wirusem COVID-19. Teatr Młodzieżowy „bezprzerwy” pokazał 11 kwietnia 2020 roku spektakl „Damy i huzary” Aleksandra Fredry.   W.Sobczak, B.Bandrowski, J.Spiżewski, M.Turczyk i k.Kusztal. Fot. MOK "Amfiteatr" Działający przy Miejskim Ośrodku Kultury „Amfiteatr” w Radomiu powstał trzy lata temu w ramach warsztatów teatralnych realizowanych ze środków Budżetu Obywatelskiego. Prowadzi go absolwentka Wydziału Aktorskiego Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Radomiu, Katarzyna Dorosińska , aktorka miejscowego Teatru Powszechnego im. Jana Kochanowskiego, na deskach którego zagrała wiele różnorodnych ról, w tym Leę w „Dybuku”, Marlenę Dietrich w spektaklu „Piaf”, tytułową postać w „Annie Kareninie”, Alice w „Seksie dla opornych” czy Fruzię w „Damach i huzarach” w inscenizacji Macieja Wojtyszki. Pierwszą premierą, wystawioną w maju 2018 roku, była farsa hi

Dwie adaptacje filmowe, pięć telewizyjnych – to dotychczasowy bilans realizacji komedii „Zemsta” Aleksandra hrabiego Fredry. W poniedziałek, 23 marca 2020 roku Teatr Telewizji pokazał kolejną wersję tego nieśmiertelnego utworu.    Scena zbiorowa. Fot. Stanisław Loba/TVP „Zemstę” Fredry zna bodaj każdy, kto otarła się o system edukacji w Polsce, bowiem jako jedna z nielicznych książek trwa na liście lektur szkolnych, mimo wielu zmian na niej czynionych przez kolejne ekipy rządzące. Wielu Polaków mniej lub bardziej świadomie posługuje się cytatami z tego utworu pochodzącymi, dość wspomnieć słynne: „Niech się dzieje wola nieba, z nią się zawsze zgadzać trzeba”, „Jeśli nie chcesz mojej zguby, krokodyla daj mi luby” czy „Zgoda! A Bóg wtedy rękę poda!”. Przedstawiony przez Aleksandra Fredrę konflikt między zwaśnionymi sąsiadami: Cześnikiem Raptusiewiczem i Rejentem Milczkiem nieustająco bawi kolejne pokolenia rodaków, którzy odnajdują w nich protoplastów innych naszych „bohater

„Prędko, prędko…” jest trzydziestą realizacją twórczości Aleksandra Fredry w powojennych dziejach Teatru im. Stefana Żeromskiego w Kielcach. Autorem plakatu do spektaklu jest Andrzej Pągowski Tym  razem  Mikołaj Grabowski,   reżyser spektaklu, którego premiera odbyła się 21 kwietnia 2018 roku, sięgnął po te mniej znane i rzadziej wystawiane teksty Aleksandra hrabiego Fredry . Na dodatek zarówno komedia w dwóch aktach „Z Przemyśla do Przeszowy” , jak i jednoaktowy szkic dramatyczny (jak go określił sam autor) zatytułowany „Teraz” pochodzą z późnego okresu twórczości autora „Pana Jowialskiego” i pokazują mało znane oblicze tego czołowego XIX-wiecznego polskiego komediopisarza. Próżno tu szukać lekkości salonowych figlików, niewinnych flirtów, dialogów skrzących się błyskotliwym dowcipem facecjami z obowiązkowym happy endem, co wszyscy znamy, choćby z takich lektur szkolnych, jak „Zemsta” czy „Śluby panieńskie”. W obu tych drobiazgach scenicznych Fredro mówi o przemianach w me