Posty

Wyświetlam posty z etykietą William Szekspir

Wesołe repetytorium z Szekspira*

Obraz
  William Szekspir niezwykle płodnym literatem był - samych tylko dramatów stworzył prawie czterdzieści, w większości wielostronicowych. Tymczasem Teatr Rozrywki w Chorzowie prezentuje „Dzieła wszystkie Szekspira” w ciągu półtorej godziny. Jak to możliwe? Jakub Wróblewski, Magdalena Wojtacha, Marek Chudziński. Fot. Stanisław Dunin-Borkowski Wyjaśnienie tej zagadki kryje się w drugiej części tytułu: „(w nieco skróconej formie)”. Sztukę tę napisali trzej amerykańscy studenci: Adam Long , Daniel Singer i Jess Winfield (na język polski przełożył Włodzimierz Kaczkowski ). Potraktowali oni spuściznę literacką największego brytyjskiego dramaturga w sposób slapstickowy, brykowy, a to wybierając z nich szczególnie charakterystyczne sceny i monologi lub łącząc kilka / kilkanaście utworów w jedną całość (tak jest na przykład w przypadku „scalonych” 16 komedii Szekspira). Mamy więc m.in. słynną scenę balkonową z „Romea i Julii”, Hamletowski dylemat: „Być albo nie być” i jego konstatację: „Ź

Młoda ona, młody on... I to by było na tyle!*

Obraz
Kiedy 28 marca 2022 roku oglądałem najnowszą premierę Teatru Telewizji, którą była tragedia Williama Szekspira „Romeo i Julia” w adaptacji i reżyserii Katarzyny Klimkiewicz, tłukł mi się po głowie refren piosenki Kayah: „po co?, po co?, po co?”. Zbigniew Waleryś, Zuzanna Woźniak i Rafał Kowalski. Fot. Jarek Sadkowski Sięganie po klasykę ma w mojej ocenie sens tylko wtedy, gdy chce się poprzez nią powiedzieć coś ważnego, odkrywczego o kondycji człowieka uwikłanego w problemy współczesności. Lub dać aktorom możliwość stworzenia wybitnych kreacji (po spektaklu Jerzego Gruzy z 1974 roku kariery Bożeny Adamek i Krzysztofa Kolbergera ruszyły z kopyta). Z żadnym z tych powodów nie mamy do czynienia w przypadku przedstawienia Katarzyny Klimkiewicz . Nie znam, oczywiście, motywacji pani reżyser, wydaje się jednak, że zajęła się ona sztuką Szekspira ze względu na swoją nośność i funkcjonowaniem w świadomości potencjalnych odbiorców jako historia miłosna wszech czasów. I potraktowała ona dzieje R

William Szekspir bez tajemnic - IX Ostrowieckie Spotkania Szekspirowskie

Obraz
  Spotkania Szekspirowskie odbywają się w Ostrowcu Świętokrzyskim od dziesięciu lat (z przerwą w ubiegłym roku wywołaną atakiem koronawirusa), zawsze w okolicach dnia urodzin i śmierci wielkiego dramaturga (23 kwietnia). Tegoroczne, oznaczone cyfrą IX odbyły się w okrojonej formie i wirtualnie, na platformie Zoom. Fragment plakatu imprezy. Fot. materiał prasowy Pomysłodawcą i od początku spiritus movens Ostrowieckich Spotkań Szekspirowskich jest dr Paweł Kaptur , anglista z Instytutu Literaturoznawstwa i Językoznawstwa Uniwersytetu Jana Kochanowskiego w Kielcach. Współpracują z nim w zakresie organizacji tej imprezy: Instytut Kultur i Języków Wyższej Szkoły Biznesu i Przedsiębiorczości oraz Miejskie Centrum Kultury w Ostrowcu Świętokrzyskim. każdego roku Spotkania mają inny temat przewodni; było więc o kuchni i miłości czasów Szekspira, o humorze w dziełach autora „Wieczoru Trzech Króli”, wpływie jego twórczości na utwory innych pisarzy, nie tylko mu współczesnych. W ostatniej prz

Kultura czasu kwarantanny: "Romeo i Julia" z Teatru im. Jana Kochanowskiego w Opolu

Obraz
Teatr im. Jana Kochanowskiego w Opolu należy do tych nielicznych teatrów, które w okresie pandemii koronawirusa prezentuje spektakle wciąż obecne w bieżącym repertuarze. W niedzielę, 24 maja 2020 roku, udostępnił on-line „Romea i Julię” Williama Szekspira. Michał Włodarczyk i Magdalena Maścianica. Fot. screen KK Wspomniana prezentacja jednego z najbardziej znanych dzieł Szekspira zwieńczył również tegoroczny (Ty)Dzień Teatru Publicznego z Gdańskim Teatrem Szekspirowskim. Premiera „Romea i Julii” w przekładzie Stanisława Barańczaka odbyła się na opolskiej scenie w październiku 2018 roku. Reżyserii podjął się węgierski twórca Attila Keresztes . I trzeba przyznać, ze zrobił to z rozmachem. Keresztes, przy pomocy scenografa Adriana Damiana ,   wykorzystał wszystkie możliwości techniczne, które daje Duża Scena Teatru im. Jana Kochanowskiego w Opolu . Przede wszystkim wykorzystano obrotową scenę, która pozwoliła na symultaniczne rozgrywanie pewnych scen, a także dawała wrażenie ogromnej