KTO - Kulturalne To i Owo

  „ Umrzeć ze śmiechu” to szczególne przedstawi enie w repertuarze kieleckiego Teatru TeTaTeT. To ono, prawie równo pięć lat temu, zainaugurowało działalność tej sceny założonej i prowadzonej przez aktorskie małżeństwo Teresę i Mirosława Bielińskich i określiło jej profil. Od momentu premiery ta sztuka Paula Elliotta w reżyserii Mirosława Bielińskiego wciąż przyciąga publiczność. Teresa Bielińska, Ewa Pająk, Małgorzata Oracz. Fot. Facebook Teatru TeTateT A jako że w Teatrze TeTaTeT nie ma kurtyny, publiczność ta – wypełniająca widownię do ostatniego miejsca – może kontemplować scenografię, jak zwykle w tym teatrze nie nazbyt rozbudowaną, ale dobrze przemyślaną i funkcjonalną, tym razem zbudowaną przez Bożenę Kostrzewską . Na małej scenie Kieleckiego Centrum Kultury, gdzie teatr Bielińskich ma swoją siedzibę, zbudowała ona salon typowego domu na południu Stanów Zjednoczonych. Wkrótce pojawią się w nim trzy przyjaciółki: Connie, Millie i Lena, które powracają z przedpogrzebowego pożeg

Do galerii handlowej po sztukę? A czemuż by nie? W przypadku Galerii Ostrowiec to już swojego rodzaju tradycja. Po wystawie fotografii członków Fotoklubu „Galeria” Miejskiego Centrum Kultury w Ostrowcu Świętokrzyskim, rysunkach Zygmunta Mruka i Andrzeja Mleczki, 24 kwietnia 2023 roku otwarto tu wystawę zdjęć Elżbiety Dzikowskiej.    Fragment wystawy "Uśmiech świata". Fot. Krzysztof Krzak Elżbieta Dzikowska jest sinolożką i historykiem sztuki, a także podróżniczką, autorką wielu filmów dokumentalnych oraz Uśmiech Elżbiety Dzikowskiej. Fot. Krzysztof Krzak książek o tej tematyce. Popularność zdobyła dzięki serii programów „Pieprz i wanilia”, które przez ponad 20 lat prowadziła w Telewizji Polskiej wraz z partnerem Tonym Halikiem. W sumie powstało ponad trzysta audycji. Po śmierci Halika w 1998 roku, Dzikowska prowadziła cykl programów „Groch i kapusta, czyli podróżuj po Polsce!”. W 2015 wznowiła „Pieprz i wanilię”, tym razem na antenie TVN 24 Biznes i Świat. Równolegle

„ Podwójne” wystawy stały się swoistą tradycją Biura Wystaw Artystycznych w Ostrowcu Świętokrzyskim. Po ekspozycji Marcina Berdyszaka i Tomasza Drewicza 21 kwietnia 2023 roku otwarto prezentację prac kolejnej dwójki artystów: Marty Antoniak i Tomka Barana.   Praca Marty Antoniak. Fot. Krzysztof Krzak Oboje, choć pochodzą z różnych miast (ona z Zabrza, on ze Stalowej woli) swoją drogę artystyczną związali z Krakowem. Tu ukończyli studia na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych: Baran w 2010, Antoniak roku później. Marta Antonia k (nieobecna na wernisażu), dodatkowo na tej uczelni obroniła doktorat i dziś jest asystentką dziekana wydziału, prof. dra hab. Witolda Stelmachniewicza w pracowni malarstwa. Pierwszą indywidualną wystawę „Playroom” miała w Berlinie, w 2012 roku. W zasadzie od początku swojej działalności artystycznej Antoniak tworzy dzieła w stworzonym przez siebie stylu, charakteryzującym się łączeniem różnych elementów kultury wizualnej z klasycznym malarstwem. Pe

Michał Rusinek, literaturoznawca, tłumacz, pisarz, pracownik naukowy Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie, był 21 kwietnia 2023 roku gościem Miejskiej Biblioteki Publicznej w Ostrowcu Świętokrzyskim. Edyta Wojtiuk-Wołodkiewicz w rozmowie z Michałem Rusinkiem. Fot. Krzysztof Krzak Mimo swoich niekwestionowanych osiągnięć naukowo – literackich Najbardziej Michał Rusinek kojarzony jest z funkcją sekretarza Wisławy Szymborskiej, którą pełnił od momentu otrzymania przez nią Nagrody Nobla w 1996 roku do śmierci poetki na początku 2012 roku. Ten okres z właściwym sobie humorem opisał w książce „Nic zwyczajnego. O Wisławie Szymborskiej” (2016 r.). Obecnie jest prezesem fundacji jej imienia, której głównym celem jest opieka nad spuścizną literacką Noblistki i która przyznaje międzynarodową nagrodę jej imienia dla twórcy najlepszej książki poetyckiej roku. Michał Rusinek. Fot. Krzysztof Krzak Michał Rusinek nie zaniedbuje także własnej działalności publicystycznej, wydając kolej

„ Wiera Gran” Anny Burzyńskiej w reżyserii Barbary Sass utrzymuje się w repertuarze warszawskiego Teatru Kamienica od ponad 10 lat. 18 kwietnia 2023 roku TVP Kultura pokazała premierowo jej telewizyjną wersję zrealizowaną przez Marka Bika. Justyna Sieńczyłło i Paweł Burczyk. Fot. N.Młudzik/TVP Z napisów końcowych wynika, że ta realizacja poświęcona jest pamięci kilku osób, które „Wierę Gran” stworzyły, w tym Emiliana Kamińskiego, założyciela i wieloletniego dyrektora Teatru Kamienica (wielkiego admiratora tego przedstawienia), reżyserki Barbary Sass, Wiesława Zdorta (reżysera świateł w tym spektaklu). Wyjątkowość tego spektaklu polega również na tym, że jego bohaterka występowała niegdyś w budynku na terenie dawnego getta, gdzie dziś ma swoją siedzibę Kamienica. Wierę Gran , polską piosenkarkę żydowskiego pochodzenia poznajemy jako będącą już u schyłku życia kobietę (zmarła w 2007 roku w wieku 91 lat), gdy samotnie mieszka w zagraconym paryskim mieszkaniu, którego nie opuszcz

Nazwisko Karola Huberta Rostworowskiego zatarło się już w świadomości większości nawet wykształconych ludzi. Dobrze więc się stało, że Teatr Telewizji sięgnął po jego dramat „Judasz z Kariothu” napisany w 1912 roku. Choć dla mnie Rostworowski to przede wszystkim „Niespodzianka” i spektakl na jej podstawie zrealizowany w 1978 roku przez Jana Świderskiego z genialną kreacją Haliny Gryglaszewskiej. Łukasz Lewandowski jako Judasz. Fot. TVP Sam „Judasz z Kariothu” też już gościł na telewizyjnej scenie teatralnej – 42 lata temu zrealizował go dla Teatru TVP Tadeusz Lis, obsadzając w tytułowej roli Jerzego Kryszaka, któremu partnerowali między innymi Ewa Dałkowska jako Rachel, Gustaw Lutkiewicz w roli Eleazara i Henryk Machalica grający Ezrę. W najnowszej realizacji dramatu Rostworowskiego, której podjął się Igor Gorzkowski Judasza gra Łukasz Lewandowski do niedawna związany z warszawskim Teatrem Dramatycznym, a obecnie z Ateneum. Karol Hubert Rostworowski przedstawia w swoim dra

Niemal każdy zna piosenki takie jak „Jej portret”, „Kwiat jednej nocy” czy „Pamiętajcie o ogrodach”, do których słowa napisał Jonasz Kofta. Niewielu wie o ich autorze coś więcej, choć należał do twórców wyjątkowych. Znakomitym pomysłem był więc wieczór poetycko – muzyczny „Jonasz Kofta – Jestem taki, jakim zrobił mnie świat”, który odbył się w Miejskiej Bibliotece Publicznej w Ostrowcu Świętokrzyskim 14 kwietnia 2023 roku, pięć dni przed 35. rocznicą śmierci artysty. Scena zbiorowa. Fot. Krzysztof Krzak Jonasz Kofta przyszedł na świat w 1942 roku, w Mizoczu na Wołyniu, w rodzinie Marii i Mieczysława Kaftalów. Na chrzcie otrzymał imię Janusz. Dzięki rodzicom, którzy poznali się na studiach w Warszawie, miał korzenie żydowsko – ukraińsko – niemieckie. Po wysiedleniu z Wołynia rodzina Kaftalów przeniosła się do Wrocławia, a następnie do Katowic, Łodzi i Poznania, gdzie Jonasz ukończył liceum plastyczne, a następnie rozpoczął studia na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Wa

Telewizyjna wersja „Historyi o chwalebnym Zmartwychwstaniu Pańskim” Mikołaja z Wilkowiecka w reżyserii Jarosława Gajewskiego, której premierę zapowiadano na wtorek, 11 kwietnia 2023 roku w TVP Kultura, trafiła do sieci już w Niedzielę Wielkanocną. Reżyserią telewizyjną spektaklu zajął się Redbad Klynstra – Komarnicki, dyrektor Teatru im. Juliusza Osterwy w Lublinie, który wespół z Ośrodkiem Praktyk Teatralnych „Gardzienice”. „Historyję…” przygotował.    Scena zbiorowa. Fot. Marta Zbańska Premiera lubelska tego przedstawienia odbyła się niemal równo rok temu podczas Wielkiego Postu. „Historyja o chwalebnym Zmartwychwstaniu Pańskim” to powstałe w XVI wieku misterium nawiązujące do biblijnego opisu wydarzeń związanych z powstaniem z grobu Chrystusa. Przypuszcza się, że Mikołaj z Wilkowiecka, pochodzący z częstochowskiego zakonu paulinów jest jedynie redaktorem tego rezurekcyjnego tekstu. Opowieść przybrała formę misterium, czyli jednej z najpopularniejszych w średniowieczu odmian d

Wytwórnia Filmów Dokumentalnych i Fabularnych wraz ze swym projektem TEATROTEKA pozostaje niewyczerpanym źródłem ciekawych w większości realizacji, które systematycznie pokazuje TVP Kultura. Kolejną,a był nią spektakl „Hanoch odchodzi bez słowa” w reżyserii Dariusza Błaszczyka pokazano we wtorek, 4 kwietnia 2023 roku, po siedmiu latach od jego powstania. Scena zbiorowa. Fot. Wojciech Radwański/WFDiF Tytułowy bohater to Hanoch Levin, izraelski dramaturg, pisarz, poeta i reżyser teatralny, którego rodzina w 1935 roku wyemigrowała z Łodzi do Palestyny. Jego dramaturgiczny dorobek znany jest polskim teatromanom głównie dzięki krakowskiemu Teatrowi BARAKAH, który wystawił „Szyca” i „Królową wanny” w reżyserii Any Nowickiej oraz „Requiem” wyreżyserowane przez Macieja Gorczyńskiego. Sztuki Hanocha budzą ambiwalentne odczucia głównie z powodu kontrowersyjnych treści i formy nasyconej wulgaryzmami. Na próżno też szukać w nim szczęśliwych zakończeń. Po wątki z życiorysu Hanocha Levina sięgn

„ Sen nocy letniej”, komedia powstała pod koniec XVI wieku, należy do najczęściej granych sztuk Williama Szekspira. Aż dziw, że na pojawienie się w Teatrze Telewizji musiała czekać do 3 kwietnia 2023 roku, kiedy to pokazano jej wersję zrealizowaną przez Wojciecha Adamczyka w tłumaczeniu Macieja Słomczyńskiego.   Maja Kowalska i Paweł Brzeszcz. Fot. Natasza Młudzik/TVP Podobnie jak i inne komedie Szekspira, także i „Sen nocy letniej” ma wiele źródeł i inspiracji. Badacze twórczości wybitnego stratfordczyka doszukują się ich zarówno w mitologii greckiej, jak i w „Metamorfozach” Owidiusza, poezji Geoffreya Chaucera, twórczości Plutarcha czy wreszcie komedii włoskiej. Akcja sztuki toczy się w Atenach i lesie ateńskim, w noc świętojańską, na kilka dni przed ślubem księcia Aten Tezeusza ( Modes t Ruc i ński ) z Hipolitą, królową Amazonek ( Katarzyna Kołeczek ). To wtedy do władcy przybywa Egeusz ( Sławomir Grzymkowski ), by poskarżyć się na córkę Hermię ( Maja Kowalska ), która wbre