KTO - Kulturalne To i Owo

  Dwa spektakle zrealizowane w ramach Wieczoru Młodych Choreografów przedstawił online 29 kwietnia 2021 roku Kielecki Teatr Tańca włączając się tym samym w obchody Międzynarodowego Dnia Tańca. "Noc na Łysej Górze", scena zbiorowa. Fot. Bartosz Kruk Kielecki Teatr Tańca działa od 26 lat, początkowo jako prywatny zespół Elżbiety Szlufik – Pańtak, potem jako stowarzyszenie, a od 2004 roku jako placówka kultury miasta Kielce. Debiutanckie przedstawienie zatytułowane „Uczucia”(współautorem choreografii był Piotr Galiński) odbyło się w Teatrze im. Jaracza w… Olsztynie. Potem przyszło wiele innych widowisk o zróżnicowanej tematyce i formie (m.in. „Pasja”, „Zdarzyło się w Jerozolimie”, „Dziadek do orzechów”, „Święto wiosny”, „Niemen”) przygotowywanych głównie przez małżeństwo Elżbiety i Grzegorza Pańtaków , nagradzanych na festiwalach krajowych i zagranicznych. „Wieczór młodych choreografów” jest imprezą organizowaną przez Kielecki Teatr Tańca cyklicznie, a jej głównym celem je

  Spotkania Szekspirowskie odbywają się w Ostrowcu Świętokrzyskim od dziesięciu lat (z przerwą w ubiegłym roku wywołaną atakiem koronawirusa), zawsze w okolicach dnia urodzin i śmierci wielkiego dramaturga (23 kwietnia). Tegoroczne, oznaczone cyfrą IX odbyły się w okrojonej formie i wirtualnie, na platformie Zoom. Fragment plakatu imprezy. Fot. materiał prasowy Pomysłodawcą i od początku spiritus movens Ostrowieckich Spotkań Szekspirowskich jest dr Paweł Kaptur , anglista z Instytutu Literaturoznawstwa i Językoznawstwa Uniwersytetu Jana Kochanowskiego w Kielcach. Współpracują z nim w zakresie organizacji tej imprezy: Instytut Kultur i Języków Wyższej Szkoły Biznesu i Przedsiębiorczości oraz Miejskie Centrum Kultury w Ostrowcu Świętokrzyskim. każdego roku Spotkania mają inny temat przewodni; było więc o kuchni i miłości czasów Szekspira, o humorze w dziełach autora „Wieczoru Trzech Króli”, wpływie jego twórczości na utwory innych pisarzy, nie tylko mu współczesnych. W ostatniej prz

Całe szczęście, że w okresie, gdy placówki kultury zostały z wiadomych powodów zamknięte, władze pozwoliły działać bibliotekom i księgarniom, w których można nabyć wiele nowości wydawniczych, wśród których znaleźć można nie tylko nowe kryminały i poradniki, ale także książki tak interesujących pisarzy, jak Zbigniew Masternak. Okładkę zaprojektowała Maja Witecka - Brysacz W tym pandemicznym okresie ukazały się cztery pozycje tego filmowca, scenarzysty, pisarza i piłkarza egzemplifikujące różnorodne dziedziny zainteresowań i działalności Zbigniewa Masternaka: „Transfer” to książkowa wersja scenariusza filmowego napisanego wspólnie z Jackiem Raginisem i Kubą Wasiakiem); „Nie mylcie mnie z Maradoną. Marginesy futbolu” – to opowieść Masternaka – kapitana Reprezentacji Polskich Pisarzy w piłce nożnej i czterokrotnego mistrza polski w piłce błotnej o jego doświadczeniach piłkarskich; „Jednoosobowa mafia. Misiek z Nadarzyna” z kolei stanowi zapis opowieści Mirosława Dąbrowskiego o jego

  Prawie trzy miesiące po światowej premierze na Sundance Film Festival, Netflix udostępnił 14 kwietnia 2021 roku debiutancki pełnometrażowy film Jakuba Piątka „Prime Time”. Bartosz Bielenia jako Sebastian. Fot. materiał prasowy Jakub Piątek nie tylko film wyreżyserował, ale również do spółki z Łukaszem Czapskim napisał jego scenariusz. Punkt wyjścia, a dokładniej zawiązanie akcji jest dość interesujące, choć dość często eksploatowane zwłaszcza w kinematografii amerykańskiej. Rzecz dzieje się bowiem w studiu telewizyjnym podczas sylwestrowej nocy. Wyjątkowej, bo tej, podczas której wszyscy żyjący na przełomie 1999 i 2000 roku przygotowują się do powitania Nowego Roku, szczególnego, gdyż rozpoczynającego (tak powszechnie wówczas uważano) kolejne millenium. W telewizji trwa gorączkowe przygotowanie do transmisji sylwestrowego koncertu, jeszcze tylko trzeba rozstrzygnąć konkurs audiotele… W pewnym momencie do studia wparowuje uzbrojony dwudziestokilkulatek Sebastian prowadzący na musz

Zanim stało się to, co najgorsze i nieodwracalne, Krzysztof Krawczyk zdążył rozwiązać współpracujący z nim zespół muzyczny, symbolicznie niejako kończąc swoją karierę artystyczną. Zdążył też zakończyć prace nad płytą, która - z perspektywy czasu - okazała się jego ostatnią. Okładka płyty Krzysztofa Krawczyka. Fot. materiał prasowy Krążek, który 23 października 2020 roku wydała Warner Music Polska miał początkowo nosić tytuł „Już nic nie muszę”. Ostatecznie jednak zdecydowano się na bardziej metaforyczny tytuł „Horyzont” , zaczerpnięty z otwierającej ścieżkę dźwiękową piosenki napisanej przez Macieja Świtońskiego, lekarza, który pod koniec lat 80. minionego wieku opiekował się Krzysztofem Krawczykiem po poważnym wypadku samochodowym. Pan doktor jest autorem innej piosenki z tej płyty, a noszącej tytuł „Domy moje”. Oprócz tych dwóch utworów jest jeszcze dwanaście innych wybranych spośród 80 propozycji. Nie wszystkie stworzone na potrzeby tej płyty, bo są tu m.in. znane z innych krąż