Posty

Wyświetlam posty z etykietą Teatr Powszechny w Łodzi

Polska jak dwór w Lekcicach - "Rodzina" w łódzkim Teatrze Powszechnym

Obraz
Aby obejrzeć on – line przedstawienie „Rodziny” Antoniego Słonimskiego w Teatrze Powszechnym w Łodzi należy stworzyć sobie erzac prawdziwego uczestnictwa: kupić (za całe 20 groszy) i odebrać bilet, zasiąść przed komputerem przed godziną 19, zalogować się i poczuć się jak w prawdziwym teatrze.  "Rodzina", scena zbiorowa. Fot. M.Zakrzewski/materiał teatru Ewa Pilawska, kierująca łódzkim Powszechnym, zwróciła się do Wojciecha Malajkata , by wyreżyserował jakieś przedstawienie wieńczące XXVI Międzynarodowy Festiwal Sztuk Przyjemnych i Nieprzyjemnych. Wybór padł na „Rodzinę” Antoniego Słonimskiego . Trudno stwierdzić, czy to sztuka bardziej przyjemna, czy nieprzyjemna. Przyjemna, bo wszak gatunkowo jest komedią, natomiast w swojej wymowie do najweselszych nie należy, bowiem Słonimski pokazał Polaków w świetle nie stawiającym nas w najlepszym świetle. Autor pokazał szeroki wachlarz narodowych przywar, a co gorsza kolejne nieszczęścia dziejowe niczego nie potrafią nas nauczyć. Stą

Znowu trochę nie wyszło - "Wykapany zięć" na żywo w Teatrze Telewizji

Obraz
Co się odwlecze, to nie uciecze: planowana pierwotnie na 16 marca transmisja na żywo spektaklu „Wykapany zięć” z Teatru Powszechnego w Łodzi odbyła się ostatecznie w Teatrze Telewizji 1 czerwca 2020 roku. Scena zbiorowa. Screen: K.Krzak Sztuka ta na Małej Scenie w łódzkim Powszechnym grana jest od września minionego roku. „Wykapany zięć” autorstwa Krzysztofa Kędziory to pokłosie konkursu V Ogólnopolskiego Konkursu na napisanie współczesnej polskiej komedii zorganizowanego w 2017 roku przez Polskie Centrum Komedii przy Teatrze Powszechnym w Łodzi kierowanego przez Ewę Pilawską, inicjatorkę „Komediopisania”. Sztuka Kędziory zdobyła wówczas II nagrodę. Na scenę przeniósł ją Paweł Szkotak . Karolina Krawczyńska, Jakub Kotyński i Beata Ziejka. Screen: K.Krzak Debiutujący jako dramaturg autor wykorzystał w swojej sztuce dość często spotykany w dramaturgii (vide: emitowany niedawno on-line spektakl TR Warszawa „Uroczystość” czy choćby „Oszuści” Michaela Jacobsa oczekujący na premierę