KTO - Kulturalne To i Owo

Dalibóg, nie mogę się doszukać logiki w poczynaniach zawiadujących Teatrem Telewizji, którzy postanowili wskrzesić kultowy Teatr Sensacji „Kobra”, emitując na żywo jego spektakl w poniedziałek (25 września 2023 r.), a nie – jak drzewiej bywało – w czwartek. I żeby chociaż zaprezentowano rzecz zupełnie nową, a nie remake sztuki Marka Domańskiego „Mord w hurtowni”! Mirosław Konarowski, Kamilla Baar, Wojciech Brzeziński. Fot. Arsen Petrovych Jedynym w miarę sensownym wytłumaczeniem tej decyzji może być zamiłowanie obecnej władzy i jej medialnego ramienia, jakim jest TVP do mrocznych czasów PRL – u (vide: stylistyka programów informacyjnych). Autor scenariusza telewizyjnego i jednocześnie reżyser „Mordu w hurtowni”, Adam Sajnuk , nie pokusił się nawet na najmniejsze uwspółcześnienie tekstu pochodzącego z lat 60. minionego wieku (prapremierę wyreżyserował Józef Słotwiński w 1967 roku). I tak, mamy tu kapitana Milicji Obywatelskiej, który prowadzi śledztwo w sprawie zamordowania w hurtown

Jeszcze tylko do końca września w Pałacu Wielopolskich, będącym jednym z dwóch oddziałów Muzeum Historyczno – Archeologicznego w Ostrowcu Świętokrzyskim, można oglądać wystawę rzeźb Mieczysława Weltera.   Fragment ekspozycji. Fot. Krzysztof Krzak Mieczysław Welter , wybitny polski rzeźbiarz, urodził się w Śremie w 1928 roku. Średnią szkołę plastyczną ukończył w Poznaniu, gdzie studiował również w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych na Wydziale Rzeźby. Dalsze studia i dyplom uzyskał na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Od 1956 roku brał udział w wystawach ogólnopolskich oraz poza granicami kraju. Odbył liczne staże oraz podróże artystyczne po Europie, był także w Meksyku, Korei, Mongolii oraz w Chinach. Od 1960 roku organizował wystawy indywidualne: w Warszawie (Zachęta), Szczecinie, Wrocławiu, Sopocie, Krakowie, Lublinie, Opolu, Poznaniu, Gdańsku, Moskwie i Tbilisi. W ciągu ostatniej dekady o dorobek artysty ponownie zaczęły upominać się muzea. Wystawa „Mieczysław Welter.

Oryginalną wystawę otwarto w niedzielę, 24 września 2023 roku w Muzeum Historyczno – Archeologicznym w Ostrowcu Świętokrzyskim. Na ekspozycji zatytułowanej „Neon Omnis Moriar. Historia ostrowieckich neonów” zaprezentowano w różnej formie neony, które w przeszłości stanowiły nieodłączny element wystroju miasta. Na wystawie w Pałacu Wielopolskich. Fot. Krzysztof Krzak Wystawa to efekt kilkuletnich poszukiwań Wojciecha Mazana , który jest jednocześnie jej kuratorem. Udało mu się potwierdzić istnienie w przeszłości (lata 50. - 70. XX wieku) w Ostrowcu Świętokrzyskim 66 neonów. Neony w Ostrowcu powstawały przez całą 'erę neonową' , ale ich największy przyrost nastąpił w latach sześćdziesiątych XX wieku. Czterdziestotysięczne ( wówczas - przyp. KK) miasto nabrało wielkomiejskiego sznytu. Rekordowe były lata 1968 - 1969, gdy na ulicach rozbłysło kilkanaście nowych reklam neonowych. Wyrazem ich popularności i efektowności były pocztówki ukazujące nocny Ostrowiec rozświetlony neo

W przestrzeni Ostrowieckiego Browaru Kultury (foyer kina, okolice Miejskiej Biblioteki Publicznej) można oglądać fotografie, które w ubiegłym roku wpłynęły na 16. Międzynarodowy Konkurs Fotograficzny „Wszystkie Dzieci Świata” organizowany przez Europejskie Centrum Bajki w Pacanowie. Fragment wystawy w Ostrowieckim Browarze Kultury. Fot. Krzysztof Krzak Na konkurs wpłynęło 412 prac 109 autorów z 10 państw. Jury w składzie: Tomasz Sobczak (przewodniczący), Dorota Kycia i Anna Mucha (zwyciężczyni konkursu w roku 2021) postanowiło zakwalifikować na wystawę pokonkursową 100 prac 68 autorów. Wszystkie one zgodnie z założeniami i regulaminem konkursu przedstawiają życie dziecka we współczesnym świecie.  Fragment wystawy w Ostrowieckim Browarze Kultury. Fot. Krzysztof Krzak Jurorzy najwyżej ocenili pracę „Making of Krishna” wykonaną przez Kalyana Chattopadhyaya z Indii, nagradzając autora Złotym Medalem FIAP (Międzynarodowa Federacja Sztuki Fotograficznej) i statuetką Koziołka Matołk

Wszystko wskazuje na to, że zapowiedziom prezesa TVP, Mateusza Matyszkowicza, stało się zadość i telewizyjny teatr na poważnie wróci do do grania „na żywo”. W taki sposób zaprezentowano pierwszą premierę sezonu 2023/2024 zatytułowaną (nomen omen) „Pierwsza lepsza” pióra Aleksandra Fredry.    K. Szczepaniak, M.Rusin, Z.Saporznikow. Fot. Aesen Petrovych/TVP Ta jednoaktówka Fredry, której dodał on podtytuł „czyli Nauka zbawienna” cieszy się wyjątkową popularnością wśród twórców Teatru Telewizji: dwukrotnie zrealizował ją na małym ekranie Andrzej Łapicki, raz Olga Lipińska. Wersję, którą premierowo można było obejrzeć 4 września 2023 roku, wyreżyserowała Magdalena Małecka – Wippich (prywatnie córka Anny Seniuk, która zagrała główną żeńską rolę w spektaklu „Pierwszej lepszej” z 1980 r.). Jest to jej debiut reżyserski na tej największej scenie teatralnej. W scenariuszu telewizyjnym, będącym również pracą reżyserki, wykorzystano ponadto fragmenty „Nowego Don Kiszota”, „Ślubów panieńskich