KTO - Kulturalne To i Owo

Legendarny „Wieczernik” Ernesta Brylla zagościł 15 kwietnia 2019 roku w Teatrze Telewizji w adaptacji autora i Krzysztof Tchórzewskiego, będącego również reżyserem spektaklu.   Ewa Dałkowska i Radosław Pazura w "Wieczerniku". Fot. Natasza Młudzik Powstały w 1984 roku dramat poetycki Ernesta Brylla nawiązujący do chrześcijańskich misteriów paschalnych, oparty na wątku z Nowego Testamentu (Zmartwychwstanie Jezusa) nie mógł się podobać ówczesnej komunistycznej władzy, której dni, a w zasadzie lata były już policzone po przemianach społecznych rozpoczętych w 1980 roku na Wybrzeżu. Wszechwładna cenzura zakazała publikacji „Wieczernika” i wystawiania w teatrze. Przeciwstawił się temu Andrzej Wajda , który 5 kwietnia 1985 roku wystawił dramat Brylla w kościele Miłosierdzia Bożego na warszawskim Muranowie, przy ulicy Żytniej. W tym niezwykłym widowisku, odbieranym nie tyle w kontekście religijnym, co politycznym występowali m.in. Krystyna Janda, Olgierd Łukaszewicz, Dani

Blisko pięćdziesiąt portretów najwybitniejszych twórców kultury można oglądać od 12 kwietnia 2019 roku w Galerii Fotografii Miejskiego Centrum Kultury w Ostrowcu Świętokrzyskim.   Jacek Barcz, Zbigniew Furman i Andrzej Łada podczas wernisażu. Fot. K.Krzak Wystawa „Twarze ZAiKS-u” prezentowana była wcześniej w kilku najbardziej prestiżowych salach wystawienniczych w Polsce, między innymi w Teatrze Wielkim -   Operze Narodowej w Warszawie, Filharmonii Szczecińskiej, Teatrze Szekspirowskim w Gdańsku, Teatrze im. Wilama Horzycy w Toruniu, w kieleckim BWA. Przygotowana została w minionym roku przez Związek Polskich Artystów Fotografików z okazji 100. rocznicy powstania S towarzyszenia Autorów ZAiKS ( Związku Autorów i Kompozytorów Scenicznych). To członkowie Sekcji Autorów Dzieł Fotograficznych tego stowarzyszenia wykonali fotografie, które składają się na ekspozycję: Jacek Barcz, Andrzej Dąbrowski, Wojciech Druszcz, Zbigniew Furman, Krzysztof Gierałtowski, Ryszard Horowitz, W

Początek kwietnia 2019 roku należał w telewizji państwowej do aktora Teatru Narodowego w Warszawie, Przemysława Stippy. Poza jego regularnym pojawianiem się jako Władek w „Barwach szczęścia” i Robert w „Leśniczówce”, TVP pokazała dwa jego dokonania teatralne.   Przemysław Stippa. Fot. Jacek Poremba/TVP Jako Jan w spektaklu Teatru Telewizji „Znaki” (premiera 1 kwietnia br.) Stippa został zdominowany aktorsko przez swojego teatralnego kolegę Grzegorza Małeckiego. W nadanym następnego dnia w ramach Sceny Monodramu TVP Kultura spektaklu „Jednocześnie” Przemysław Stippa przez blisko 54 minuty prezentował się sam, mając za partnera operatora kamery Adama Lenarta . W stworzeniu pierwszego w dorobku aktora monodramu pomógł mu reżyser Artur Tyszkiewicz . To on także wyreżyserował wspomniane „Znaki” i jest autorem największych osiągnięć Przemysława Stippy (rocznik 1981), absolwenta warszawskiej Akademii Teatralnej z roku sprzed piętnastu lat. Współpraca obu panów rozpoczęła się od s

Skromne, wręcz minimalistyczne przedstawienie „Znaki” pokazane premierowo 1 kwietnia 2019 roku w Teatrze Telewizji mogło wybrzmieć dość przerażająco, zwłaszcza dla obserwatorów polityki kulturalnej prowadzonej od jakiegoś czasu w naszym kraju.   Przemysław Stippa i Grzegorz Małecki. Fot. Natasza Młudzik Świat przedstawiony w sztuce Jarosława Jakubowskiego (autora znakomitego „Generała”, który w ubiegłym roku również można było zobaczyć w TVP , a wcześniej w teatrze IMKA) ogranicza się do mieszkania wziętego pisarza Jana, w którym pojawia się pewnego dnia Wysłannik z teczką typowego biurokraty. Wie on o literacie prawie wszystko, zna jego twórczość, której jest rzekomo wielkim admiratorem, czyta także jego wywiady prasowe. W pewnym momencie wydawałoby się niezobowiązującej rozmowy Wysłannik obwieszcza pisarzowi, że oto władza postanowiła wprowadzić w życie dyrektywę likwidującą stosowanie w języku polskim używanie znaków diakrytycznych tudzież dwuznaków, liter oznaczających