KTO - Kulturalne To i Owo

  W momencie, gdy piszę te słowa, 39. Festiwal Szkół Teatralnych w Łodzi dobiega półmetka. Jury i publiczność obejrzała już niemal połowę z 14 spektakli konkursowych, a ja wciąż mam w pamięci ten, który tegoroczną imprezę zainaugurował, a który dzięki hybrydowej formie festiwalu miałem przyjemność obejrzenia on-line. Scena zbiorowa. Fot. Bartek Warzecha   Mam na myśli przedstawienie „Prawiek i inne czasy” na podstawie jednej z bardziej znanych książek Olgi Tokarczuk pod tym samym tytułem. Ten niełatwy, choć piękny, pełen poetyckich metafor i odniesień do biblijne historii świata opracowała dla potrzeb spektaklu dyplomowego studentów IV (dziś już V) roku kierunku Aktorstwo Teatru Muzycznego Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie i spektakl wyreżyserowała Anna Sroka – Hryń . Zachowując większość istotnego przekazu zawartego w powieści Tokarczuk (przez co spektakl trwa prawie trzy i pół godziny) adaptatorka umiejętnie rozpisała opowieść mieszkańców Prawieku, maleńk

  „Kwartet” Ronalda Harwooda w reżyserii Wojciecha Adamczyka zapisze się w historii warszawskiego Teatru Ateneum. Jego premiera 3 października 2020 roku zainaugurowała działalność czwartej sceny tej szacownej placówki. Scena 20 mieści się w budynku Związku Nauczycielstwa Polskiego przy Wybrzeżu Kościuszkowskim 35, rzut beretem od stałej siedziby teatru imienia Stefana Jaracza. Teatr Ateneum w Warszawie, Scena 20. Fot. Krzysztof Krzak Sztuka Ronalda Harwooda , zdobywcy Oscara za scenariusz adaptowany do   „Pianisty” Romana Polańskiego powstała w 1999 roku. Jej bohaterami są pensjonariusze domu spokojnej starości dla śpiewaków operowych, którzy świetlaną przeszłość mają za sobą, a ceną za dawne sukcesy wydaje się samotność. Jest wśród nich Cecily Robson, najbardziej pogodzona losem artystka, zadowolona ze swojej kariery i życia śpiewaczka, zawsze gotowa, by podjąć nowe wyzwania, której jedynym problemem są początki demencji powodujące, iż kobieta wciąż zapomina, co miała zrobić, co pow

  „Hiacynt”, nowy film Piotra Domalewskiego („Cicha noc”, „Jak najdalej stąd”), mimo iż rozgrywa się w połowie lat 80. minionego stulecia wyjątkowo boleśnie wpisuje się w atmosferę obecnego czasu w naszym kraju. Od 13 października 2021 roku można go oglądać na Netflixie. Tomasz Ziętek jako Robert Mrozowski. Fot. Bartosz Mrozowski/Netflix U podłoża scenariusza napisanego przez Marcina Ciastonia legła przeprowadzona w latach 1985 – 1987, zakrojona na szeroką skalę akcja Milicji Obywatelskiej, którą poparł ówczesny minister spraw wewnętrznych gen. Czesław Kiszczak, skierowana przeciwko środowiskom homoseksualnym. Pretekstem była walka z prostytucją i zagrożeniem chorobą AIDS oraz rzekomą kryminogennością tego środowiska. Milicjanci inwigilowali głównie środowisko gejowskie, zatrzymując nieheteronormatywnych mężczyzn, przesłuchując ich (w trakcie przesłuchań padały pytania o liczbę kochanków, ulubione pozycje seksualne) i sporządzając protokoły, które następnie trafiały do tak zwanych „

  Po przerwach urlopowych i przy w miarę stabilnej sytuacji pandemicznej teatry wracają do „normalnej” prezentacji nowych spektakli, także tych, które premiery miały w okresie obostrzeń sanitarnych, często na spektaklach bez udziału publiczności. Karolina Adamczyk i Piotr Stramowski w "Twarzą w twarz". Fot. Magda Hueckel Tak jest w przypadku spektaklu „Twarzą w twarz” w Teatrze Powszechnym im. Zygmunta Hübnera   w Warszawie, który premierowo pokazany został 19 marca (w stolicy) i 4 września (w siedzibie Teatru Polskiego im. Hieronima Konieczki w Bydgoszczy, koproducenta przedstawienia). Maja Kleczewska i Łukasz Chotkowski oparli swój spektakl na filmie Ingmara Bergmana pod tym samym tytułem z wykorzystaniem motywów z innych filmów szwedzkiego mistrza kona: „Sonata jesienna”, „Szepty i krzyki”, „Sarabanda” i „Milczenie”. W spektaklu występują: Karolina Adamczyk, Aleksandra Bożek, Michał Jarmicki, Ezra Kos, Damian Kwiatkowski, Michał Surówka, Dagmara Mrowiec-Matuszak, Arkadi