Stopniowy powrót Teatru Żeromskiego w Kielcach do starej - nowej siedziby

Podczas gdy w większości polskich teatrów trwa przerwa urlopowa, Teatr Żeromskiego w Kielcach przygotowuje się do powrotu w nowym sezonie do swojej staro – nowej siedziby po trwającej ponad trzy lata przebudowie, rozbudowie i modernizacji zabytkowej siedziby teatru przy ulicy Sienkiewicza 32.

Nowa fasada kieleckiego teatru. Fot. Wojciech Habdas/mat. teatru

Pierwsze (bezpłatne) imprezy odbędą się już w drugiej połowie sierpnia na dziedzińcu i Nowej Scenie Teatru Żeromskiego. Dokładny ich harmonogram zamieszczono na poniższej grafice:

Mniej więcej w tym samym czasie (od 24 i 25 sierpnia) odbędą się ostatnie spektakle na tymczasowej scenie przy ulicy Legionów 2. Teatr pokaże trzykrotnie przedstawienie nagradzane na wielu przeglądach i festiwalach, zrealizowane we współpracy z Teatrem Łaźnia Nowa w Krakowie, czyli „Jak nie zabiłem swojego ojca i jak bardzo tego żałuję” Mateusza Pakuły w jego reżyserii.

"Jak nie zabiłem swojego ojca...". Fot. Klaudyna Schubert/mat.teatru

Natomiast sezon 2024/2025 będzie przebiegał w Żeromskim pod hasłem „Rzeczpospolita Miłości” dla podkreślenia, iż kielecki teatr jest miejscem dla wszystkich bez względu na płeć, światopogląd, wyznanie. Zaplanowano aż siedem premier Pierwszą z nich (w październiku) będzie „Baśń o wężowym sercu” na podstawie powieści Radka Raka zaadaptowanej przez Michała Kmiecika, a wyreżyserowanej przez Marcina Libera. Na zmodernizowanej Dużej Scenie wystąpi cały zespół aktorski kieleckiego teatru. W grudniu z kolei głównie z myślą o młodym widzu pokazane zostanie przedstawienie „Mitologia. Nie chce mi się nic robić” według zwycięskiej koncepcji Darii Kubisiak i Weroniki Krówki zgłoszonej na otwarty nabór im. Ireny i Tadeusza Byrskich. W styczniu 2025 roku, na Nowej Scenie, będzie miała miejsce premiera „Drzwi percepcji” inspirowanych powieścią Aldousa Huxleya duetu Agnieszka Jakimiak i Mateusz Atman. W lutym zaprezentowana zostanie koprodukcja z warszawskim Nowym Teatrem, a będzie nią spektakl „Człowiek jaki jest, każdy widzi” według opowieści Marzeny Matuszak w reżyserii Katarzyny Minkowskiej. Kolejną koprodukcją, tym razem z krakowską Łaźnią Nową, będzie „Skóra po dziadku” Mateusza Pakuły w jego reżyserii (premiera: Duża Scena, kwiecień 2025 r.). Z kolei na Nowej Scenie, w maju, odbędzie się premiera wyreżyserowana przez Jakuba Skrzywanka we współpracy z Julią Nowak, Piotrem Szostakiem i Pawłem Sablikiem. Jej tytuł „Protest kielecki. Do kogo należą Kielce?”. Sezon zamknie „Koń na rycerzu” Przemysława Pilarskiego w reżyserii Tadeusza Kabicza, na podstawie książki „Sztuka obsługi penisa” autorstwa Andrzeja Gryżewskiego i Przemysława Pilarskiego (premiera w czerwcu przyszłego roku).

Ale nie samymi premierami Teatr im. Żeromskiego w Kielcach będzie żył. Oprócz nich odbędzie się 6. Międzynarodowy Festiwal Teatralny, 33. Plebiscyt Publiczności o Dziką Różę, kontynuowane będą inicjatywy aktorskie „Solo za teatrem”, spotkania z cyklu „Musimy porozmawiać”, warsztaty aktorskie, wystawy w teatralnym foyer i wiele innych wydarzeń, także tych związanych z przypadającą na 2025 rok 100. rocznicą śmierci patrona kieleckiej sceny. Niewątpliwą atrakcją będzie też możliwość zwiedzania odnowionej siedziby teatru.